Μίσος και εκδίκηση

 Μίσος.Τι είναι το μίσος;Ένα ερώτημα που σαφώς όλοι ξέρουμε την απάντηση του,αλλά όχι όλοι την απάντηση.Οι περισσότεροι από εμάς προτιμούν την μισή απάντηση.Η σωστή απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι: Μίσος είναι το αίσθημα που κυριεύει τον νου και τον κάνει να ζητάει εκδίκηση.Ένας απλός άνθρωπος δεν θα δεχόταν ότι κάτι,το οτιδήποτε,του κυριεύει τον νου και απλός θα απαντούσε:Μίσος είναι κάτι το οποίο νιώθουμε και μας ζητάει μια γλυκιά εκδίκηση όσο πικρή ήταν και η στεναχώρια που πήραμε.Ένας λογικός άνθρωπος από την άλλη θα έλεγε:Μίσος είναι ένα συναίσθημα το οποίο εκπέμπουμε για κάποιο άτομο και ζητάμε εκδίκηση για να τον κάνουμε να πονέσει όσο πονέσαμε και εμείς.
 Το να ζητάμε διαρκώς εκδίκηση για ότι μας συμβαίνει είναι ένα αρκετά μεγάλο λάθος.Αφήνουμε το μίσος και την δίψα για εκδίκηση να μας κυριεύει και δεν σκεφτόμαστε την άλλη οπτική πλευρά,η οποία είναι και πιο αποτελεσματική.Ας υποθέσουμε ότι κάνουμε ένα λάθος και η ποινή δίνεται στον φίλο ή διπλανό μας.Ποια είναι η πιο σωστή ενέργεια που πρέπει να κάνουμε;Να ξεχάσουμε εντελώς το συμβάν,να ζητήσουμε συγνώμη στο φίλο/διπλανό μας και να συνεχίσουμε την ζωή μας κανονικά ή να πάρουμε την ευθύνη του σφάλματός μας,να ζητήσουμε συγνώμη στον φίλο μας και μετά να συνεχίσουμε κανονικά;Φυσικά η σωστή απάντηση στο παραπάνω ερώτημά μας είναι η δεύτερη.Αναλαμβάνουμε πάντα της ευθύνες των πράξεων μας και φροντίζουμε να κάνουμε τα πάντα για να βγει η συγνώμη όσο πιο ειλικρινής γίνεται.Αυτή ήταν η πλευρά του φταίχτη και η σωστή αντιμετώπιση ενός σφάλματος.
 Ας έρθουμε λοιπόν στην θέση του μη αίτιου.Όταν ένας φίλος/διπλανός μας κατηγορήσει για κάτι που δεν κάναμε,μας προδώσει,μας καταπατήσει την αξιοπρέπεια και μας ταπεινώσει,τι ακριβώς πρέπει να κάνουμε;Να τον εκδικηθούμε;Είμαι σίγουρη ότι οι περισσότεροι αυτό θα λέγατε,όμως δεν είναι η πιο σωστή λύση.Θα ήταν καλύτερο αν τον αγνοήσαμε εκείνον και την αναίσθητη κριτική του,αν συνεχίσουμε την ζωή μας κανονικά με το κεφάλι ψηλά και την αξιοπρέπειά μας στην θέσε της,αν σε κάθε περιφρονητικό και ειρωνικό γέλιο στρέφατε το βλέμμα μας αλλού με αδιαφορία και απλά δεν ασχολούμασταν;Σκεφτείτε λίγο τα αποτελέσματα όλων αυτών των περιπτώσεων.Εκείνος θα προσπαθεί συνέχεια να μας ρίξει όμως εμείς θα στεκόμαστε στα πόδια μας και θα πατάμε γερά στην γη.Κάποια στιγμή θα κουραστεί και την ώρα της αναμέτρησης θα είναι αρκετά αδύναμος για να μας αντιμετωπίσει κατά πρόσωπο.Εκείνη την στιγμή θα βγούμε κερδισμένοι.Η αλήθεια θα φανεί και η δικαιοσύνη θα αποδοθεί.Για αυτό,λοιπόν, μην αντιδράτε με το παραμικρό στις αναίσθητες κριτικές,στα ειρωνικά γέλια και στην καταπάτηση της αξιοπρέπειας,γιατί θα έρθει η μέρα που θα τους κοπεί το γέλιο,οι αναίσθητες κριτικές θα στραφούν εναντίον τους και η αξιοπρέπειά σας θα σταθεί όρθια την κατάλληλη στιγμή.Μην αντιδράσετε.Απλά πάρτε την υπομονή με το μέρος σας και περιμένετε την κατάλληλη στιγμή για να ανοίξετε το μικρό σας στόμα και να τον πνίξετε με τις αλήθειες που θα έχετε ξεστομίσει.Το μόνο που χρειάζεται είναι υπομονή και θετική σκέψη.Στους εχθρούς να σταθείτε σαν φίλοι και να τους προσφέρετε πάντα ένα χέρι για να πιαστούν,έναν ώμο για να κλάψουν,μια αγκαλιά για να παρηγορηθούν και αν σας ξαναπροδώσουν μην στεναχωρήθείτε,δεν αξίζει να κλαίτε για αυτούς.

Για τους φίλους σου στην ανάγκη να μπαίνεις μπροστά.Και αν σε πρόδωσαν,να μην στεναχωριθείς πουσε πρόδωσαν.Να τους λυπάσαι που δεν είχαν την δική σου δύναμη.

ευχαριστώ τις δίδυμες μικρές μου φίλες για την έμπνευση που μου έδωσαν!!!